Italiaans front

Het Italiaanse front slaat op een aantal gevechten tussen de legers van Oostenrijk-Hongarije en het Koninkrijk Italië, en hun respectieve bondgenoten, in Noord-Italië tijdens de Eerste Wereldoorlog tussen 1915 en 1918.

Front in 1918

Italië hoopte door aansluiting bij de Triple Entente tegen de Centrale mogendheden de province Trentino en de haven van Triëst te verkrijgen, die Italiaanssprekende gebieden waren, evenals Zuid-Tirol, Istrië en Dalmatië. Alhoewel Italië had gehoopt de oorlog met een verrassingsoffensief te kunnen beginnen en zo snel verschillende steden, die in handen waren van de Oostenrijkers, te veroveren, verzandde de oorlog al snel in een stellingenoorlog vergelijkbaar met het westfront. Het Italiaanse offensief in Zuid-Tirol en aan de Soča rivier bij Kobarid (met als doel Triëst) liepen al snel vast op Oostenrijk-Hongaarse tegenstand in Istrië en Tirol. Toen Duitsland zijn bondgenoot Oostenrijk-Hongarije te hulp schoot, werd het Italiaanse leger in de Slag bij Caporetto vernietigend verslagen, en werden delen van de provincie Venetië bezet. Het Oostenrijkse offensief werd voor Venetië met Frans/Engelse hulp tegengehouden. Pas toen Oostenrijk-Hongarije door de oorlog uiteenviel, konden de Italianen grote delen van Tirol en Slovenië bezetten, waarna ze delen van die landen mochten behouden, als beloning voor de oorlog (pact van Londen).