De
Slag om Luik was een veldslag aan het
westfront in de
Eerste Wereldoorlog. De slag vond plaats van
5 augustus tot
16 augustus 1914 en werd uitgevochten tussen
België en het
Duitse Keizerrijk
vernietigd fort te Luik
Op
5 augustus 1914 om 22:00 uur opende generaal
Otto von Emmich de aanval op de
forten rond Luik. Deze forten vormden een blokkade voor het Duitse 1
e en 2
e leger in hun opmars naar Frankrijk.De Duitse 38
e en 43
e brigades probeerden in het zuiden tussen
Boncelles en de
Ourthe door te breken. De Duitse 34
e brigade gaat in het noorden bij
Lieze (Lixhe) de
Maas over. De Belgische generaal Leman trekt zich met zijn hoofdkwartier in de Citadel terug. Die nacht begint de werkelijke aanval op Luik. De 14
e Duitse brigade breekt tussen de forten van
Fléron en
Evegné door maar stuit op eenheden van de 3
e Belgische divisie. De Duitse generaal Ludendorff voert zijn mannen tot het oosten van
La Chartreuse en geeft bevel de bruggen over de Maas te bezetten. Dit lukt zonder slag of stoot. In
Weerst (Warsage) bekoelt de 34
e brigade van het Duitse leger op
6 augustus 1914 haar woede op de bevolking nadat een officier is neergeschoten bij het binnenkomen van het dorp. De bevolking wordt uit hun huizen gezet, weggeleid of neergeschoten. 24 mensen worden gedood. Kort na de middag begint Ludendorff met de beschietingen op Luik vanuit het plateau van
Belleflamme. Hij bereikte 's morgens
Jupille via
Retinne en
Bellaire. De troepen van generaal von Emmich rukken Luik binnen. In de ochtend van
7 augustus 1914 leidt Ludendorff zijn mannen naar de Citadel. De wachtcommandant geeft zijn hele bezetting over aan de Duitsers. Op
9 augustus 1914 wordt bombardement uitgevoerd vanuit een Duitse
zeppelin. De dag erna valt het eerste van de twaalf forten na een bombardement van 42-cm-houwitsers (
Dikke Bertha) door het Duitse 2
e leger onder generaal
Karl von Bülow. Een voor een vallen de forten omdat ze niet bestand zijn tegen de zware granaten.
In Halen heeft op
12 augustus 1914 de eerste grote veldslag plaats tussen de Duitse en Belgische cavalerie. De
Slag der Zilveren Helmen krijgt zijn naam door de hoofdbedekking van 150 gesneuvelde Duitse
kurassiers uit twee
cavaleriedivisies onder generaal
Georg von der Marwitz. De Belgische 4
e Infanteriebrigade en een cavaleriedivisie onder generaal De Witte, verhinderen de Duitse overtocht over de
Gete, maar Duitse artillerie drijft de Belgische troepen richting
Antwerpen.
Fort Loncin wordt op
15 augustus 1914 geraakt door een voltreffer in de kruitkamer. De Belgische generaal
Gérard Leman wordt door de Duitsers levend vanonder het puin gehaald en bij generaal von Emmich gebracht. Leman eist dat er in het rapport melding wordt gemaakt van het feit dat hij zich niet heeft overgegeven en dat hij bewusteloos was bij de gevangenneming. Op
16 augustus 1914 is met de inname van het laatste fort Luik in Duitse handen. Het Belgische leger trekt zich terug en blaast alle bruggen achter zich op. Ze vormen een nieuwe linie langs de
Gete via
Namen tot bij
Givet. De Duitse generaal
Alexander von Kluck trekt met zijn 1
e leger westwaarts over de Maas, gevolgd door generaal
Karl von Bülow met zijn 2
e leger. Koning Albert I beveelt op
18 augustus 1914 het Belgische leger zich terug te trekken tot de haven van Antwerpen. Ongeveer 75.000 manschappen trekken zich terug achter de
Dijle om zich bij het garnizoen van 60.000 man te voegen die de haven beschermt. Op
19 augustus 1914 zijn
Andenne en
Leuven ingenomen door de Duitsers, ook
Aarschot wordt reeds bezet en bij de
Duitse represailles in Aarschot op 19 augustus 1914 worden er 150 burgers neergeschoten. In
Battice,
Herve,
Soumagne en
Verviers worden op
20 augustus 1914 burgers vermoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten