Front 1915
Overzicht
De hoofdoorzaak van de Eerste Wereldoorlog waren de spanningen tussen Oostenrijk-Hongarije en Servië, het is niet verwonderlijk dat de eerste gevechten plaatsvonden tussen Servië en zijn machtige buurman in het noorden (Oostenrijk-Hongarije). Het Servische leger hield het meer dan een jaar uit tegen Oostenrijk-Hongarije voordat het veroverd was laat 1915.Geallieerde diplomatie slaagde er in om Roemenië de geallieerde zijde te laten kiezen. De Roemenen begonnen de oorlog in 1916, maar het begon rampzalig voor de Roemenen. Kort na dat zij de oorlog verklaarden aan de Centralen, lanceerden de gecombineerde troepen van Duitsland, Oostenrijk, Bulgarije en het Ottomaanse rijk een offensief tegen Roemenië waarbij twee derde van het Roemeense grondgebied werd veroverd. Met Russische hulp werd het front gestabiliseerd in Moldavië.
In 1917 kwam Griekenland aan geallieerde zijde in de oorlog, en in 1918 lanceerde het multinationale Leger van de Oriënt, met het hoofdkwartier in noord-Griekenland, eindelijk een offensief dat Bulgarije tot de overgave dwong, Servië heroverde en uiteindelijk halt hield bij de Hongaarse grens in november 1918.
Servische campagne
De Oostenrijk-Hongaarse aanval op Servië in het begin van de oorlog. In het begin wist het goedgetrainde Servische leger (dat reeds veel gevechtservaring had door de Balkanoorlog in 1913) het Oostenrijk-Hongaarse leger af te houden. Mede doordat het Oostenrijk-Hongaarse leger ook op oostfront vocht tegen het veel grotere Russische leger dat Galicië binnen was gevallen, en omdat Slavische Oostenrijk-Hongaarse troepen niet tegen mede-Slaven wilde vechten. In 1915 kreeg Oostenrijk-Hongarije militaire hulp van het Duitse Keizerrijk en de nieuwe bondgenoot Bulgarije. Het Servische leger werd nu vanuit het noorden en oosten aangevallen en werd gedongen om terug te trekken. Het terugtrekken werd goed uitgevoerd en het Servische leger bleef operationeel. Zelfs met het hoofdkwartier in Griekenland gelegen.
De Roemeense campagne
De Roemeense campagne begon in 1916, toen een Russisch offensief de Duitse en Oostenrijkse legers in Polen zware verliezen toebracht. Roemenië, al sinds het begin van de oorlog pro-Russisch, moest graan en olie aan Oostenrijk-Hongarije leveren, maar nu liet ze haar masker vallen en sloot zich bij Rusland aan. Een grote vergissing: Het Russische offensief strandde al snel aan de Oostenrijkse grenzen, en Roemenië werd vanuit drie kanten aangevallen door Bulgarije, Oostenrijk en Duitsland. Heel het land werd bezet en verdeeld in zones, hoewel een pro-Duitse regering aanbleef die Bessarabië mocht annexeren. Na de capitulatie van Bulgarije en Oostenrijk-Hongarije nam het Roemeense verzet de macht over en werd Roemenië opnieuw een koninkrijk.
De Bulgaarsecampagne In 1917, na het uiteenvallen van het Ottomaanse Rijk, werd in Thessaloniki - Griekenland - een nieuw groot offensief voorbereid. Bulgarije werd gekozen als doelwit, mede om Servië een dienst te bewijzen. Het offensief was een compleet succes: de Bulgaarse (Duitse) stellingen werden doorbroken en de geallieerden trokken ver Bulgarije in voordat dit land capituleerde en uit de Centrale Mogendheden trad. Na de oorlog verloor Bulgarije hierdoor haar Thracische kust in West-Thracië.
De Macedonische campagne
Na de aanval van de Centralen op Servië vanuit het noorden en oosten werd het Servische leger gedwongen terug te trekken. Het Servische leger wisten de oprukkende Centralen echter te stoppen rond de Griekse grens. Mede door interventie van Engelse, Franse en Italiaanse troepen die geland waren in Thessaloniki. De Duitse generaals lieten de Bulgaren niet oprukken naar Thessaloniki om dat ze hoopten de Grieken over te halen zich aan te sluiten bij de Cenrtalen. Drie jaar later in 1918 was de fout al niet meer te repareren. Waarna de geallieerden alle veroverde gebieden door de Centralen terug veroverden en Oostenrijk-Hongarije tot de overgave dwong.
De Gallipoli-campagne
De Gallipoli-campagne was een geallieerde landing op het Turkse schiereiland Gallipoli (schiereiland). De Britse Oorlogsraad kwam met het idee een derde front te openen in Turkije omdat men dacht dat de loopgravenoorlog in het westen geen snel vooruitzicht op een overwinning bood. Het tweede front, het Russische front bood ook geen vooruitzicht op een snelle overwinning. Rusland was door de slag bij Tannenberg zodanig verzwakt dat zij voorlopig geen vuist meer kon maken. Een derde front bij de Dardanellen moest er voor zorgen dat Duitsland zijn krachten moest verdelen. Hierdoor konden de geallieerden dan aan het Westerse front Duitsland een beslissende slag toebrengen en de oorlog beëindigen.
De zeestraat tussen de Egeïsche Zee en de Zee van Marmara noemt men de Dardanellen. Men zou proberen via deze zeestraat Rusland te bereiken. Het Turkse schiereiland Gallipoli begrenst de zeestraat in het noorden. De aanval zou op een catastrofe uitlopen voor de geallieerden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten